قسمتی از #شعرلری_بالاگریوه
حسرت د دل
تاکی بکشم هـــوار د دس ای روزگار
روزگار کج مدار که گرت صبــروقرار
د من زار و بیمار کــورم کرده انتظار
د جونم بیمه بیزار نه روز دارم نه شوگار
تاکی درد بشمارم غـم وغصه بسیـارم
وه غمش گرفتارم د چشیا خی میـوارم
دلسوزی دخوم نارم که برسه و جارم
شوتاســحربیارم نالــیام منـــن یادگار
بی وفا کرده پــیرم وقــته که د بــمیرم
مه وه عشقش اسیرم شــادی رته د ویرم
بغض کرده زمیگیرم کشیه وه زنجیرم
وا بِرمش زده تیرم حسرتم بی مونده گار
اشــکنا بال جـونــم ماتـمن ده نشــونم
گرت دین ایمونم ناله بی هـوم زبونم
تش ون د آسمـــونــم برده تاب و تونم
زرد کـــرده گلـــسونم وا چش ناسازگار
شاعر : #علی_سرابی_یاقوند
௹ ازحضور پر مهر شما بی نهایت سپاسگزارم௹
:: موضوعات مرتبط:
فرهنگی ,
,
,
,
:: برچسبها:
شعر محلی ,
بالاگریوه لرستان ,
اقوام ایرانی ,
سیاست ,
:: بازدید از این مطلب : 416
|
امتیاز مطلب : 44
|
تعداد امتیازدهندگان : 16
|
مجموع امتیاز : 16